🔵 به بهانه روز جهانی صنعت نمایشگاهی
"بیم و امیدهای صنعت نمایشگاهی "
تحریمهای یک جانبه آمریکا علیه اقتصاد ایران ، نوسانات نرخ ارز، ممنوعیت واردات برخی کالاها و قطعات و سقوط ارزش پول ملی در مقابل سایر ارزها از جمله مسائلی بوده که سال 97 خاطر بسیاری از فعالان اقتصادی را آزرد .
مهمترین رویکردهای هدفگذاری شده تحریم در بخش اقتصادی است که از آن به عنوان جنگ اقتصادی تعبیر میشود .بدیهی است سازکارهای طراحی شده و نحوه مقابله با این شرایط جنگی نیز باید شرایط ویژه ای باشد .
تاثیرات عوامل فوق بر کارخانجات و شرکتهای تولیدی داخلی و واردکنندگان باعث گردید تا صنعت نمایشگاهی سال سختی را سپری کند به نحوی که برخی از عناوین نمایشگاهی بدلیل عدم استقبال شرکتها و شرایط نامناسب اقتصادی برگزار نگردید و بسیاری از عناوین نیزبا کاهش عملکرد کمی و کیفی مواجه گردید و این در حالی است که بنابر اظهارنظر کارشناسان ، محدودیتهای فروش نفت و بودجه تنظیمی دولت ضرورت حفظ و رفع مشکلات صنایع با توجه به نامگذاری سال 98 به نام رونق تولید و ظرفیت سازی جدید در بخشهای مختلف اقتصادی منجمله صنعت نمایشگاهی الزامی است. همواره از صنعت نمایشگاهی به عنوان ویترین صنعت و نبض اقتصاد یاد شده است ولی بدلیل وابستگی شدید این صنعت به شرایط اقتصادی حاکم بر صنایع ، رشد و بالندگی و ادامه حیات آن به بهبود محیط کسب و کار و رفع مشکلات فعالین اقتصادی که شاکله اصلی نمایشگاهها را تشکیل می دهند دارد .
کاهش حضور شرکتهای خارجی در نمایشگاههای ایران طی سال گذشته و مشکلات شرکتهای واردکننده و ممنوعیت واردات کالاهای مختلف از جمله عواملی است که ارتباط مستقیم با تحریم های بین المللی و سیاستهای افتصادی کشور دارد و از طرفی کاهش متراژ داخلی نیز به مشکلات عدیده صنایع در تامین مواد اولیه ، قیمت گذاری ، رکود و ... باز میگردد که جادارد همانند سایر صنایع نسخه ویژه ای جهت حل مشکل این بخش از اقتصاد کشور توسط دولت محترم تجویز گردد .
از مهمترین ابزارهای توسعه کسب و کار و خروج از رکود ، توجه به مقوله صادرات و حضور کالاهای ایرانی در بازارهای هدف است که نمایشگاه به عنوان محلی برای تامین این مهم میتواند موثر باشد . ایجاد تسهیلات جهت حضور شرکتهای ایرانی در بازارهای جهان با هدف توسعه صادرات همانند برخی کشورهای جهان امری است که ضرورت دارد نقش حمایتی دولت در بهره گیری از فضاهای موجود بین المللی که امکان حضور شرکتهای ایرانی وجود دارد و فعال کردن شرکتهای نمایشگاهی جهت معرفی نمایشگاههای قابل اجرا همراه با ارائه یارانه و سوبسیدهای تشویقی بصورت قوی و پررنگ احساس شود که این امرمیتواند به عنوان یکی از افقهای پیش رو یاد شود .
علاوه بر بخش دولت و سیاستگذاری لازم بیش از هرچیز باید همدلی و درک متقابل بین کارفرمایان و پیمان کاران ، سایت داران و برگزارکنندگان و شرکتهای نمایشگاهی با مجریان بعمل آید . نگاه صرفاً انتفاعی به همراه رشد و افزایش بیلان و تحمیل شرایط و ریسک و ضررپذیری به طرف مقابل ، مطالبه خسارت از فضاهای نمایشگاهی تکمیل نشده و واگذاری عناوین نمایشگاهی با قیمتهای گزاف (در شهرستانها)و ... نه تنها کمکی به بهبود وضعیت موجود نمی کند بلکه در شرایط فعلی یادشده ، باعث از بین بردن فعالین نمایشگاهی و شرکتهای کوچک و به نوعی خودزنی اقتصادی می گردد.
نگاه صنعتی به نمایشگاه ، توجه به توان برگزارکنندگان استانی ، جامع سازی عناوین مشابه نمایشگاهی در استانها ، تغییر نگرش صرفاً مبتنی بر درآمد و حمایت از شرکتهای برگزارکننده که حیات و اشتغال پرسنل آنان در گرو این تغییر است . ایجاد کنسرسیومهای نمایشگاهی جهت تقویت بازاریابی ،خدمات نمایشگاهی و ... از دیگر اقدامات قابل اجرا است. ضمنا پیشنهاد می گردد . با هدف حمایت از شرکتهای بازرگانی واردکننده کالاهای ضروری صنعتی و مواد اولیه ، از ترخیص موقت واردات کالاهای نمایشگاهی و واردات محدود اقلام صنعتی از طریق حضور در نمایشگاهها بهره جست که زمینه حضور مجدد شرکتهای بازرگانی را فراهم می نماید .
نگارنده : علیرضا آموخته